ولي پشت تمام اين پنجرها تو نيستي و من باز خيره به تنها عكست... نگاهت پرم میکند از حرف های نگفته ات باز هم نگاهت... نمیدانی چه آتشی بر دلم میزند قشنگ تر از این هم مگر هست در دنیا!! و فقط یک چیز میماند... من تو را به دلم قول دادم... نگذار بد قول شوم.. ( براي كسي كه تنها ساعت 10 به يادش بودن كافي نيست ) ساعت 4:40 بامداد kyanoh

نوشته شده در چهار شنبه 17 اسفند 1390برچسب:پنجرهاي نگاهت,ساعت 5:26 توسط كيانوش سليماني(فامي)| |